Ας ξεκινήσουμε με τα βασικά: Για να δημιουργήσετε ένα έμβρυο που θα μεγαλώσει σε ένα υγιές παιδί, χρειάζεστε γενετικό υλικό από δύο διαφορετικές γονιδιακές δεξαμενές – το πενήντα τοις εκατό μεταφέρεται από ένα σπερματοζωάριο και άλλο πενήντα τοις εκατό από ένα ωάριο. Τα ζεύγη συνδυασμένου γενετικού υλικού στη συνέχεια δίνουν οδηγίες στο αναπτυσσόμενο έμβρυο να γίνει αγόρι ή κορίτσι, ψηλός ή κοντός, με σγουρά μαλλιά ή ίσια, μπλε μάτια ή καστανά. Ακούγεται απλό, σωστά;
Αυτός είναι ο πρώτος μύθος. Στην πραγματικότητα, το σπέρμα και τα ωάρια μας φέρουν γενετικό υλικό από ολόκληρη τη γονιδιακή μας δεξαμενή (γονείς, παππούδες, γιαγιάδες, προπαππούδες, θείες, θείοι, κ.λπ.).
Εάν το συγκεκριμένο σπερματοζωάριο που θα χρησιμοποιηθεί για τη γονιμοποίηση του ωαρίου φέρει χαρακτηριστικά DNA που εκφράζονται στον πατέρα ή στον δότη σπέρματος τότε το μωρό θα τους μοιάζει αρκετά. Εάν, ωστόσο, το συγκεκριμένο σπερματοζωάριο φέρει ορισμένα χαρακτηριστικά από κάποιον προ θείο τότε ο γιος ή η κόρη μπορεί να μην μοιάζουν καθόλου με τον βιολογικό πατέρα αλλά με τον προ θείο.
Κάθε σπερματοζωάριο φέρει έναν μοναδικό συνδυασμό γονιδίων.
Το ίδιο βέβαια ισχύει και για τα τα ωάρια. Κάθε δεδομένο ωάριο μπορεί να περιέχει γονίδια από οποιαδήποτε ομάδα προγόνων της δότριας– αυτά που μοιάζουν με τη γυναίκα που δωρίζει τα ωάρια ή με τους προγόνους που δεν της μοιάζουν καθόλου. Έτσι το παιδί σας θα μπορούσε να αναπτυχθεί με πολύ διαφορετικά χαρακτηριστικά από αυτά της δότριας ωαρίων.
Εξάλλου, μόλις συνδυαστούν τα δύο σετ γονιδίων (ένα σετ που παραδίδεται από το ωάριο και ένα από το σπέρμα) άλλες γενετικές πληροφορίες σβήνουν και άλλες κυριαρχούν. Οπότε, είναι θέμα μιας τυχαίας κλήρωσης από τη μία και ενός τυχαίου συνδυασμού γενετικών πληροφοριών και από την άλλη. Πραγματικά δεν μπορείς να πεις ποιος θα δώσει την οδηγία (γενετική πληροφορία) και σε ποια προ γενιά θα ανήκει αυτή η πληροφορία.
Σκεφτείτε τις οικογένειες που γνωρίζετε. Εάν κάθε γενετική συνεισφορά σε ένα παιδί ήταν ένα ακριβές αντίγραφο των γονιδίων των γονιών του τότε όλα τα κορίτσια και όλα τα αγόρια σε κάθε οικογένεια θα ήταν κλώνοι το ένα του άλλου. Αντίθετα, δεδομένου ότι κάθε ωάριο και σπέρμα περιέχει διαφορετικό συνδυασμό γονιδίων, κάθε φορά που ενώνονται, δημιουργείται ένα μοναδικό άτομο. Γι' αυτό στην ίδια οικογένεια μπορεί να υπάρχουν κάποια ψηλά παιδιά, ή κοντά, κάποια με καστανά μαλλιά ή ξανθά, κάποια που μοιάζουν με τον ένα γονέα ή κάποια που δεν μοιάζουν με κανέναν – ακόμα κι αν δεν χρησιμοποιήθηκαν ωάρια δότριας!
Το ωάριο απλώς παρέχει κάποιες οδηγίες DNA από τη γονιδιακή δεξαμενή τησ δότριας, όπως και το σπέρμα. Μόλις το γενετικό υλικό από το σπέρμα και το ωάριο συγχωνευθεί, η εργασία του σπέρματος και του ωαρίου έχει ολοκληρωθεί. Το σύνολο των συνδυασμένων γενετικών οδηγιών αντιγράφεται και δημιουργούνται δύο νέα κύτταρα. Το υλικό αντιγράφεται ξανά και τώρα έχετε τέσσερα κύτταρα. Διπλασιάζονται και είναι οκτώ. Σύντομα θα υπάρξει μια μπάλα από νέα κύτταρα που δημιουργούν μια βλαστοκύστη δηλαδή ένα έμβρυο ζωής 5 ημερών – η αρχή ενός νέου ανθρώπου. Είναι αυτή η σφαίρα κυττάρων και όχι το ωάριο κάποιου άλλου, που ελπίζουμε ότι θα εμφυτευτεί στη μήτρας της λήπτριας που θα το μεγαλώσει σε ένα υγιές μωρό!
Τίποτα δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την αλήθεια. Η πιο σημαντική πτυχή όλων των κυήσεων – συμπεριλαμβανομένων των κυήσεων με δωρεά ωαρίων – είναι ότι καθώς το έμβρυο μεγαλώνει, κάθε κύτταρο στο αναπτυσσόμενο σώμα χτίζεται από το σώμα της εγκύου μητέρας:
Ο ιστός από το βλεννογόνο της μήτρας θα συμβάλει στο σχηματισμό του πλακούντα που θα τη συνδέσει με το νέο της παιδί.
Το έμβρυο θα χρησιμοποιήσει την πρωτεΐνη της εγκύου μητέρας για να χτίσει τους μυς του. Το έμβρυο θα χρησιμοποιήσει τα σάκχαρα της για ενέργεια, το ασβέστιο της για να χτίσει τα οστά του, τα μέταλλα, τα νιτρικά κοκ.
Έτσι, αν και η θεία του συζύγου της ή ο παππούς της δότριας μπορεί να έχουν προγραμματίσει γενετικά το σχήμα του λοβού του αυτιού ενός νέου μωρού, ο ίδιος ο λοβός του αυτιού είναι κατασκευασμένος από τη «σάρκα και το αίμα» της εγκύου. Γι' αυτό είναι η «βιολογική» μητέρα του παιδιού. Γι' αυτό αυτό το παιδί είναι το «βιολογικό» παιδί της.
Πολλές γυναίκες ρωτούν, «θα είναι το μωρό πράγματι η σάρκα και το αίμα μου;» Όχι κυριολεκτικά. Κανένα μωρό δεν είναι πραγματικά η σάρκα και το αίμα της μητέρας του γιατί κάθε έμβρυο χτίζει τη δική του σάρκα και το δικό του αίμα. Ακόμα ίσως αναρωτιέστε, «Αν ήταν το δικό μου αυγό, δεν θα είχε το μωρό το αίμα μου;» Όχι. Το μωρό μπορεί να κληρονομήσει τον τύπο αίματός σας, αλλά θα συνεχίσει να φτιάχνει το δικό του αίμα, όπως ακριβώς φτιάχνει το δέρμα και τα μαλλιά του, τα νύχια και τα δόντια του. Εξάλλου, με ή χωρίς δωρεά ωαρίου, το μωρό μπορεί να έχει κληρονομήσει τον τύπο αίματος του από τη γονιδιακή δεξαμενή του πατέρα ούτως ή άλλως.
Επομένως εσείς χτίζετε το σώμα του παιδιού σας, διαμορφώνετε την ανάπτυξη του, το γεννάτε και δίνετε ζωή στο παιδί σας! Μετά από εννέα μήνες, αυτό το μωρό είναι μοναδικά δικό σας.
Ο γυναικολόγος Dr. Μαρινάκης διετέλεσε Λέκτορας στο ερευνητικό πρόγραμμα 'OVARIAN AGEING AND FERTILITY' του IMPERIAL COLLEGE, LONDON και κατέχει διεθνούς βαρύτητας επιστημονικές δημοσιεύσεις και παρουσιάσεις σε διεθνή συνέδρια στον τομέα της αναπαραγωγικής ιατρικής και υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.
Γόνιμες Ημέρες:
Hμερομηνία Τοκετού:(αν μείνετε έγκυος σε αυτό το διάστημα)
- Σημείωση: Για όποια απόφαση ή εκτίμηση, θα πρέπει πάντα να συμβουλεύεστε το γιατρό σας.
