Η ενδομητρίωση είναι μια συχνή γυναικολογική παθολογική κατάσταση, κατά την οποία τα μικρά κομμάτια του εσωτερικού της μήτρας (το ενδομήτριο) βρίσκονται έξω από τη μήτρα.
Αυτά μπορούν να βρεθούν στις σάλπιγγες, ωοθήκες (κυρίως με μορφή κύστεως), στην ουροδόχο κύστη, στο έντερο, μέχρι και σε περιοχές του σώματος πολύ απομακρυσμένες από την πύελο και τα γεννητικά όργανα.
Εστίες ενδομητρίωσης μπορεί ακόμη να βρεθούν και στο κοιλιακό τοίχωμα (στους μύες, στο λίπος ή και στο δέρμα). Αυτό μπορεί να συμβεί μετά από χειρουργική επέμβαση στη μήτρα και κυρίως μετά από καισαρική τομή.
Η ενδομητρίωση είναι μια χρόνια πάθηση που προκαλεί κυρίως επώδυνες ή βαριές περιόδους.
Ωστόσο, τα συμπτώματα της ενδομητρίωσης μπορεί να ποικίλουν και μερικές γυναίκες να έχουν λίγα συμπτώματα ή καθόλου συμπτώματα.
Οι αιτίες της ενδομητρίωσης δεν είναι πλήρως γνωστές, ωστόσο υπάρχουν διάφορες θεωρίες.
Η πιο κοινή θεωρία είναι ότι το ενδομήτριο κατά τη διάρκεια μιας περιόδου και μέσω των σαλπίγγων διαφεύγει από την μήτρα και ενσωματώνεται στα όργανα της πυέλου (οπισθοδρομική εμμηνόρροια).
Βέβαια σήμερα πληθαίνουν οι θεωρίες κληρονομικότητας όπως αυτές που υποστηρίζουν την προΰπαρξη μικρών εστιών ενδομητρίωσης από την γέννα, οι οποίες μεγαλώνουν κατά την αναπαραγωγική ηλικία.
Ακόμη μια θεωρία είναι και αυτή της κληρονομικής δεκτικότητας του ανοσοποιητικού συστήματος της επένδυσης του εσωτερικού κοιλιακού τοιχώματος στο ενδομήτριο.
Τα κύτταρα της ενδομητρίωσης συμπεριφέρονται κατά τον ίδιο τρόπο με εκείνα της μήτρας έτσι ώστε κάθε μήνα, κατά τη διάρκεια της έμμηνου ρήσης, αυξάνονται.
Στην πρώτη φάση του κύκλου τα οιστρογόνα προκαλούν αύξηση της στοιβάδας του ενδομήτριου για να δεχτεί ένα γονιμοποιημένο ωάριο. Εάν το ωάριο δεν γονιμοποιηθεί, η επένδυση της μήτρας (ενδομήτριο) καταρρέει και αφήνει το σώμα με τη μορφή του αίματος της περιόδου (περίοδος).
Οι ιστοί της ενδομητρίωσης στο σώμα περνάνε από την ίδια διαδικασία πάχυνσης και αποβολής. Αυτό οδηγεί σε πόνο, πρήξιμο και μερικές φορές βλάβη στις σάλπιγγες ή τις ωοθήκες, προκαλώντας προβλήματα γονιμότητας.
Η ενδομητρίωση μπορεί να πιθανολογείται με βάση τα συμπτώματα του πυελικού πόνου και τα ευρήματα κατά την κλινική εξέταση (κολπική εξέταση).
Κατά τη διάρκεια μιας κολπικής εξέτασης μπορούν να βρεθούν οζίδια (εμφυτεύματα ενδομητρίου) πίσω από τη μήτρα και κατά μήκος των συνδέσμων της. Σε άλλες περιπτώσεις δεν υπάρχουν αισθητά οζίδια, αλλά η ίδια η εξέταση προκαλεί ασυνήθιστο πόνο ή δυσφορία.
Ο κολπικός υπερηχογραφικός έλεγχος είναι χρήσιμος αν υπάρχουν κυστικές εστίες ενδομητρίωσης στις ωοθήκες, οι οποίες έχουν χαρακτηριστική υπερηχογραφική εικόνα.
Δυστυχώς όμως της περισσότερες φορές, ούτε με τα συμπτώματα ούτε με την ιατρική εξέταση (κολπική, υπερηχογραφική, ή ακόμη και μαγνητική τομογραφία) μπορεί να τεκμηριωθεί αδιαμφισβήτητα η διάγνωση της ενδομητρίωσης.
Για την ακριβή διάγνωση είναι απαραίτητη η άμεση οπτική επιθεώρηση στο εσωτερικού της πυέλου και της κοιλίας, καθώς και βιοψία ιστού των εμφυτευμάτων. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με την μέθοδο της λαπαροσκόπησης για την αφαίρεση της ενδομητρίωσης.
Θα ήταν μεγάλο λάθος αν αυτό γίνει με λαπαροτομία (μεγάλη τομή στην κοιλιά), αφού τις περισσότερες φορές οι εστίες της ενδομητρίωσης δεν φαίνονται με γυμνό μάτι. Η μεγέθυνση λόγω κάμερας κατά την λαπαροσκόπηση, καθιστά την λαπαροσκόπηση το καλύτερο διαγνωστικό αλλά και θεραπευτικό εργαλείο για τη νόσο της ενδομητρίωσης.
Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα βοηθούν στον πόνο της περιόδου, αλλά δεν έχουν καμία επίδραση στις εστίες του ενδομητρίου. Δεδομένου ότι…
Περισσότερα...Ενδομητρίωση και γονιμότητα. Η ενδομητρίωση είναι πιο συχνή σε υπογόνιμες γυναίκες, σε σύγκριση με γόνιμες γυναίκες. Ωστόσο οι περισσότερες γυναίκες με ενδομητρίωση είναι σε θέση…
Περισσότερα...Ενδομητρίωση και ο κίνδυνος του καρκίνου των γεννητικών οργάνων. Οι γυναίκες με ενδομητρίωση έχουν αυξημένο κίνδυνο για την ανάπτυξη ορισμένων τύπων καρκίνου των ωοθηκών (επιθηλιακό…
Περισσότερα...